Pałac w Nieborowie (ok 80 km od Warszawy)
Pałac został wzniesiony w 1694 roku według projektu architekta Tylmana z Gameren. Jego podwaliną stał się dawny dwór Nieborowskich, najprawdopodobniej spustoszony w okresie wojen szwedzkich. Osadzona na planie prostokąta budowla jest dwukondygnacyjna. Bryła pałacu reprezentuje północno-zachodnią odmianę baroku europejskiego. Dwie czterokondygnacyjne wieże alkierzowe nakryte barokowymi hełmami są typowe dla świeckiej architektury polskiej.
Wnętrza rezydencji nieborowskiej były wielokrotnie przebudowywane: w stylu rokokowym (1766–1768), wczesnoklasycystycznym (1784), neorokokowym (1886) oraz współcześnie (1922–1926). Pomimo licznych ingerencji w wystrój zachował się dawny rozkład pokoi, a także wyposażenie pałacu.
Sień Główna
Sień Główna, jedyne zachowane do dzisiaj wnętrze dawnego dworu Nieborowskich.
Główna klatka schodowa
Główna klatka schodowa, wybudowana przez Michała Kazimierza Ogińskiego w latach 1766-1768, pokryta jest kobaltowymi płytkami ceramicznymi holenderskimi z około 1700 roku.
Sala Biała
Sala Biała pełniła funkcję sali balowej i kaplicy pałacowej.
Gabinet Żółty
Gabinet Żółty z wczesnoklasycystyczną dekoracją wnętrza.
Sypialnia Wojewody
Sypialnia Wojewody, zaprojektowana przez Zuga, gromadzi portrety rodziny i przyjaciół Radziwiłłów, z wyróżniającym się portretem Anieli Radziwiłłówny pędzla Elisabeth Vigée-Lebrun.
Gabinet Zielony
Gabinet Zielony obecny wystrój architektoniczny i dekorację malarską otrzymał razem z Gabinetem Żółtym i Sypialnią Wojewody w 1784 roku.
Biblioteka
Biblioteka pierwotnie przeznaczona była na galerię obrazów. Salę wypełnia 13 mahoniowych szaf bibliotecznych sprzed 1817 roku, zapewne wyrób miejscowy według wzorów Jacoba. Nad kominkiem okazały portret założyciela pałacu w Nieborowie, kardynała Michała Stefana Radziejowskiego.
Mała Jadalnia
Mała Jadalnia otrzymała neorokokowy wystrój wnętrza w trakcie przebudowy dokonanej przez Michała Piotra Radziwiłła.
Salon Czerwony
Salon Czerwony otrzymał wystrój rokokowy wnętrza podczas przebudowy dokonanej przez Michała Kazimierza Ogińskiego w latach 1766-1768.
Materiał przygotowany dzięki uprzejmości Muzeum w Nieborowie i Arkadii
Muzeum Narodowe w Warszawie
Oddział Muzeum w Nieborowie i Arkadii
Aleja Lipowa 35
99-416 Nieborów