Z serockiego rynku ulice rozchodzą się we wszystkie strony. Taki układ Serock odziedziczył po Średniowieczu. Zapraszamy do wędrówki po mieście, które chociaż ma wiele nowoczesnych rozwiązań, to nie zapomina o swoim rodowodzie.
Rynek. Serce miasta. Choć drogi uparcie chcą nas zaprowadzić stąd we wszystkie kierunki, warto zatrzymać się tu na chwilę. W miejscu, w którym niegdyś odbywały się jarmarki kwitnie życie – nie tylko w dni targowe, ale również podczas odbywających się tu w sezonie letnim imprez i spotkań muzycznych.
Ratusz, który otwarto w 1997 roku, jest jednym z symboli miasta.
Izba Pamięci i Tradycji Rybackich – to placówka jak najbardziej współczesna, a multimedialna ekspozycja opowiada o dawnych dziejach miasta. Warto tu zajrzeć, aby poznać historię Serocka i jego mieszkańców. Obok Izby znajduje się mural historyczny przedstawiający rodowód miasta.
W pierwszej sali znajdują się informacje na temat:
- wykopalisk archeologicznych prowadzonych na terenie Serocka,
- dawnego grodu, dziś nazywanego Barbarką,
- kościoła, zarówno tego, który istnieje do dziś, jak i kościoła Św. Ducha, który dwa wieki temu zniknął z mapy miasta,
- powstania miasta, o jego symbolach i życiu mieszkańców w średniowiecznym Serocku
- społeczności żydowskiej, która przed II wojną światową stanowiła ponad połowę mieszkańców miasta,
- flisaków, rybaków i retmanów – silnie związanych przez wieki z historią Serocka
- zasłużonych dla miasta mieszkańcach, szczególnych postaciach i rodach związanych z miastem i gminą
W tej sali znajdują się również kopie zabytków archeologicznych znalezionych podczas badań prowadzonych na grodzisku Barbarka w latach 60. XX wieku – np. pochodząca z XI wieku moneta – dirhem arabski, naczynie ceramiczne czy bransoleta o zoomorficznych kształtach. Tu też znajdują się kopie najstarszych dokumentów mówiących o Serocku, np. Falsyfikatu Mogileńskiego, dokumentu potwierdzającego nadanie praw miejskich a także innych, ważnych dla miasta.
Na ścianach znajdują się również liczne mapy – między innymi mapa rzecznych szlaków handlowych, przy których położony był Serock, z drewnianymi makietami łódek.
W pierwszej sali prezentowany jest również krótki film przedstawiający dzieje Serocka.
Druga sala poświęcona jest historii Zegrza, powstaniom narodowym, postaci Napoleona oraz pierwszej i drugiej wojnie światowej.
Trzecia sala poświęcona jest współczesności. Na wielkim ekranie dotykowym znajduje się mapa Serocka, gdzie goście mogą znaleźć najważniejsze informacje związane z turystycznym charakterem miasta. Również w tej sali znajduje się dekret papieski potwierdzający patronat świętego Wojciecha nad miastem.
Adres placówki: Serock, ul. św. Wojciecha 1
Grodzisko Barbarka – wzgórze, na którym w średniowieczu funkcjonował gród dziś znajduje się nieco na uboczu, ale to położenie nie umniejsza jego rangi. Wręcz przeciwnie – mieszkańcy pamiętają, że to ono dało początek miastu. O życiu pierwszych Serocczan opowiada tablica informacyjna znajdująca się u stóp Barbarki oraz makieta średniowiecznego grodziska. Ze szczytu rozpościera się widok na połączenie rzek Bug i Narew.
Kościół pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny - od XVI wieku służył mieszkańcom nie tylko jako dom modlitwy, ale również jako miejsce schronienia podczas bitew i wojen. To jeden z najstarszych zabytków na Mazowszu. Niegdyś nosił wezwanie św. Wojciecha – patrona Serocka.
Ostatni książęta mazowieccy, Janusz III i Stanisław, do których Serock niegdyś należał, ufundowali w Serocku murowany kościół, usytuowany na skarpie, skąd rozciąga się widok na połączenie dwóch rzek - Bugu i Narwi. Świątynia pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (dawniej św. Wojciecha) jest najstarszym zabytkiem w powiecie legionowskim. Po przekroczeniu progu kościoła (którego posadzka znajduje się poniżej poziomu otoczenia) oczom ukazuje się oryginalne barokowe wyposażenie. We wnętrzu kościoła zachwyca nawa sklepiona kolebkowo z gwiaździstą siatką żeber, które równoległymi wiązkami spływają na półfilary. W prezbiterium uwagę zwracają dwa oryginalne ostrołukowe portale, pochodzące z początkowego okresu budowy świątyni. Znajduje się tu również późnobarokowy ołtarz z 1775 r. z figurami św. Stanisława i św. Wojciecha.
Plaża. Średniowiecze nie znało plażowania, ale życie ówczesnych Serocczan koncentrowało się wokół wody. Nad rzeką, którą niegdyś spławiano tratwami towary, współcześnie znajduje się wiele atrakcji turystycznych. Dziś flisaków już tu nie spotkamy, ale po rzece popływać można: kajakami, łódkami, żaglówkami, skuterami wodnymi, statkiem ALBATROS, katamaranami, czy tramwajem wodnym, który przypływa tu z Warszawy. Narew, to również raj dla wędkarzy.
Plaża miejska, to dobre miejsce na odpoczynek. Darmowe leżaki, boiska do gier, wodny plac zbaw i molo, które służy plażowiczom jako tło dla selfie – warto tu przyjechać samemu lub z rodziną.
Trakt spacerowy prowadzi do urokliwych jarów nad rzekę i na Plac Litewski, gdzie latem odbywają się warsztaty rzemieślnicze. Można stąd dojść również do głównej ulicy miasta przy której znajduje się dawny zajazd pocztowy.
Budynek serockiej poczthalterii wybudowany został w latach 1824 – 1828 przy Trakcie Kowieńskim – dziś to główna ulica miasta – ul. Pułtuska. Zajazd składał się z podłużnego korpusu, który łączyły dwie bramy ze skrzydłami bocznymi, skierowanymi prostopadle do ulicy. Tego typu układ był charakterystyczny dla budownictwa miast i miasteczek Królestwa Polskiego. Dziś układ ten został już zniekształcony, pozostała bowiem tylko jedna brama, jednak wciąż dostrzega się ogólną regułę stylu.
Przy głównej ulicy znajdują się też lokalne i ogólnopolskie sklepy oraz lokale gastronomiczne. Trzecia droga prowadzi z Traktu w okolice domu, w którym nocował Picasso. Dalej biegnie ścieżka krajoznawczo – turystyczna prowadząca do serockich hoteli, a jeszcze dalej do rezerwatów przyrody i miejsc historycznych. Spacerować jest więc gdzie. Jest też gdzie jeździć na rowerze – przez gminę prowadzą trzy szlaki rowerowe, o łącznej długości prawie 90 km.
Zapraszamy do odwiedzenia Serocka!
Źródło i zdjęcia: Urząd Miasta i Gminy w Serocku / www.serock.pl
Reklama:
