KAMPINOS

Ten drewniany kościół o białym wnętrzu w stylu polskiego baroku nigdy nie płonął. To wyjątek pośród budynków z drewna! Miejscowość w końcu XVI wieku, nazywała się Białe Miasto, bo otaczały ją wydmy jasnego piasku. Obecna nazwa zaczerpnięta została z łaciny w końcu XVI wieku, gdy Mazowsze przyłączono do Korony Polskiej. Wówczas tę okolicę król określił jako „campus nostre -- nasze pole". Nazwa przyjęła się. Do dziś rozciągająca się w pradolinie Wisły puszcza, nazywana jest Kampinoską. Oczywiście dzisiejszy kościelny budynek miał poprzedników. Budowano tu drewniane świątynie od wieku XIII. Dziewięcioletnią budowę obecnego kościoła z drewna sosnowego rozpoczęto w 1773 roku, po pierwszym rozbiorze Polski. We wnętrzu możemy zobaczyć dzieło sławnego polskiego malarza Franciszka Smuglewicza - obraz „Chrystus na krzyżu". Wzorujący się na Rafaelu -- Rafał Hadziewicz namalował, widoczny w prawym bocznym ołtarzu obraz św. Izydora Oracza. Puszcza stopniowo oddawała miejsca pod uprawy. W pobliskim XIX-wiecznym dworze, stacjonowali powstańcy styczniowi 1864 roku. W czasie okupacji mieściła się tu, owiana złą sławą, placówka żandarmerii niemieckiej. W dworskim parku hitlerowcy rozstrzeliwali Polaków. Dziś naprzeciw kościoła uwagę zwracają dęby -- pomniki przyrody: Chopin i Wyszyński.

Źródło: skarbiectv